MANZARA

Manzara da

Bir şey var.

Ufku teyet géçen,

Ortada bir zeytin

Ağacı.

Karalara bürünmüş

Deniz.

Yıldızlar, 

     saklanmış

            Karanlığa.

                 Ürkek,korkak ve

                                        Sönük.

Sonbaharin hüznü

Çökmüş mevsime,

Aylardan. Eylül.

Yaprak dökümü

Yani.

    Uzaklarda, karanliğa

Kanat çırpan martı

Sesi.

    Ve gecenin nabzı

Atar gibi, küçuk bir balıkçı

Teknesi.

        Burnunda fener ilerlerken.

            Yorgun bir dalga, bıraktı

          Kendini kumsala, ardından

Bir tane, bir tane daha.

Deniz minaresi kaldı

En önde. 

Ve gece... örttü üstünü.

      Ay,Söndü tepelerin ardında.

                                      Bitti gece.

   Ve bir serseri şarapcı

Son yudumunu içerken,

Hüzünlü kahkahasını doldurdu.

Kadehine.

Mevsimlerden sonbahardı.

Aylardan. Eylül ve yapraklar

Dökülüyor,sokaklara....

                  Y.öztürk