BİR EV

Bir şey var
Bu metruk evde.
Birşeyler saklı,adimlarim
Atmaz,
Yol
Bitmez sanki. Bu
Cadde de.

Memur bir babanın
Ögrenci,oglu. Kitap,defter
Kalem silgi lazım.
Lazimda para gerek....

İçerideki amca. Seslenir
Gel çocuk.
Ne lazim sana de hele..?
Anlatirsin bir çırpıda ama
Boynun bükük.....
O
Eliyle çenenden tutar kaldirir ve
Gòzlerinin icine bakar,sorar.

Kimin oğlusun?
Bir cirpida anlatirken sen,ikici soru
Gelir.
Kaça gidiyorsun sen.?
Onu da söylerken,
Arkadaki tezgahtara seslenir.
Hazirla çocugun istediklerini,ver.
Falancanin oglu,kaydet...

Hadi oglum,
Sana hayırli dersler,
Babana selam söyle...
Veresiyenin mahcubiyetiyle giderken
Sen..
O. Bir çocuğu sevindirmenin mutlulugunda.
Göçüp gittin be kitapçı amca,
Unuttukmu sandin seni.?
Yaşadiğimiz surece yaşatacağiz seni
ERDOĞAN SAVAŞ AMCA.
yalçın öztürk.

×××××××

Hayat bu.
Bazen her şey yolunda
Bazen de tersinde gider.
Canın. Cennet ister,
Günahların bırakırsa
Gidersin.
Aslında cennetini
Kendin yaratırsın hatta cehennemini.
Hayat bu
Nerede seni ne bekler
Bilemezsin.
Karşılaşrığında ise
Ya ah keşke dersin
Ya da kader,alın yazısı.
Oysa kaderini kendin çizersin. Yalçın öztürk
Y.òztürk

     ××××××

Hayat bu.
Bazen her şey yolunda
Bazen de tersinde gider.
Canın. Cennet ister,
Günahların bırakırsa
Gidersin.
Aslında cennetini
Kendin yaratırsın hatta cehennemini.
Hayat bu
Nerede seni ne bekler
Bilemezsin.
Karşılaşrığında ise
Ya ah keşke dersin
Ya da kader,alın yazısı.
Oysa kaderini kendin çizersin. Yalçın öztürk
Y.òztürk

      ××××××

Kaçmak için can attiğin yer." Baba ocağı"
Geri gelmek için ömür tükettigin yer...
"Babanin ocağı" tutmez,baban anan yok.
Kim azarlaryacak seni...?
Kim yaptiklarini eleştirip begenmeyecek. Kim?
Sen...
Babanin ananin yaptiklarindn bikip kaçmıştin bu topraklardan.
Özgürsün. Artik söz sahibi bireysin. Palazlandin söz senin...
Şimdi,sana yapilanı yanlış görmüştün,aynisini çocuğuna yapmiyorsun.. geldigin evin duvarlari,anan kokuyor.Yada baban.
Çok kızıyordun ya hani.. O kötü insanlara... şimdi yoklar işte. Meydan,senin. Ve sen onlarin meydaninda At koşturuyorsun... ne at seni dinliyor nede meydanlarda sesin çınlamiyor.
Onlar. Gittiler. Ama sen halen o sesleri duyuyor ve taklit ediyorsun.
Ben yaşadim, çocuklarim yaşamasin derken bile...
Bu kez de o çocuklarina ihanet ediyorsun. Belki sana bu basit sıradan bir şey gibi gelebilir...
Normaldir...!!! Ama o çocuklarinda alamadiklari sorumluluklar ile,önce sana sonra etrafindakilere ve Vatana...
Sorumluluk duymuyor,ihanet ediyor. Hadi şimdi kız babana ve terk et o ocaği.
Unutma ki bir gün dönersen geri, benzin bile dòksen. Yanmaz o ocak,ve sen... Yanarsin çocukluğuna kirip döktüklerine ve hatta bir öfke uğruna altindan kaçtiğin çatiya....
Y.öztürk